ماه مدینه

چقدر منتظریم؟

با خود اندیشیده ایم چه قدر منتظریم؟ اصلا شبیه کسی هستیم که منتظر آمدن کسی باشد؟ مثلا درس خواندنمان… مثلا کار کردنمان.. حرف زدنمان .. دیدن، شنیدن، اصلا وقت تلف کردنمان شبیه کسی است که منتظر کسی یا چیزی باشد؟ کلاه خود را قاضی کنیم.. انتظار ما از او ..انتظار او از ما؟؟؟ ما کجای جهانیم؟ چه می کنیم کجا می رویم ؟ خداکند هدف را گم نکرده باشیم…

جمعه های دلتنگی

انتظار